Ике малай сөйләшә. Берсе икенчесенә:
- Беләсеңме, безнең эт шундый куркак, ишектә берәрсе күрендеме, диван астына кереп кача...
- Качса ни булган?! Кунаклар киткәч чыгадыр бит?!
- Чыга да соң, тик анда икебезгә бик кысык шул...
- Әти, ә нәрсә ул таш гасыры?
- Таш гасыры – ул бик борынгы тарихи дәвер. Ул вакытта барысы да таштан булган, - ди икән әтисе.
Ике сыйныфташ малай очраша. Берсе икенчесеннән сорый:
- Әти-әниең Интернетта утырыга рөхсәт итемме?
- Күзләреңнән күреп торам.
- Әллә алар “акыллырак” тоеламы?
- Юк инде, кызарып беткәннәр...
Дәрес бара. Укытучы диктант яздыра:
- Балалар, кызыл юлдан дәвам итәбез. “ Мин күккә карап, кошлар очканны күзәтергә яратам”.
Шулвакыт Марат кул күтәрә:
- Апа, мин кошлар очканны карарга бөтенләй яратмыйм. Миңа да язаргамы?!