Тавык белән Сарык

Тавык белән Сарык

Болгар халык әкияте

Бер Тавык беркөнне йомырка салып төшкән дә кытакларга, мактанырга тотынган:

— Һәммәгез дә тизрәк минем янга килегез! Карагыз нинди матур, нинди ак йомырка салдым! — дигән.

Ә аның янында кечкенә кара бәрәне белән тыйнак кына бер Сарык ята икән. Ул бернәрсә дә дәшмәгән. Тавык аның яныннан горур гына үтеп киткән һәм:

— Нигә син минем матур ак йомыркамны килеп карамыйсың? Син андый йомырканы сала да алмыйсың бит! — дигән.

— Хуҗаларга һәркем үзе булдыра алганча файда итә, Тавык сеңелкәш. Син аңа йомырка салып бирдең, ә мин бәрән китердем.

Ләкин мин моның белән бер дә мактанмыйм.

— Сөйләдең сүз, минем йомыркам кыйммәтме да, синең бәрәнең кыйммәтме! — дигән Тавык.

 — Әнә безнең хуҗа килә — аннан сорыйк.

Хуҗа бәхәснең нәрсә турында барганын аңлап алган да Тавыкка:

— Нигә син дөнья бетереп кытаклыйсың? — дигән. — Йомырка салдым дип мактанасыңмы? Бер бәрәнгә синеке шикелле ике йөз йомырка алып була! Үзең уйлап кара: әгәр син бер йомырка өчен шулкадәр зур тавыш куптаргач, бәрән кадәр бәрән китергән Сарыкка нишләргә кала?

Фото:firestock.ru